استانداردهای مصاحبه های پناهندگی

مقام مصاحبه کننده باید از الگویی استاندارد به نام "فرم مصاحبه محافظت بین المللی" برای ضبط اظهارات متقاضی در طول مصاحبه شخصی استفاده کند. این فرم یک الگوی متشکل از مجموعه ای از سوالات از پیش تعریف شده است که باید شامل اطلاعات اولیه بیوگرافی ، شاخص های پروفایل ، دلایل پرواز و ترس از بازگشت به متقاضی ارائه شود. [31]

مسئول مصاحبه موظف است محتویات فرم مصاحبه محافظت بین المللی را در پایان مصاحبه برای متقاضی بخواند و از متقاضی س askال کند که آیا آنها جنبه هایی از متن را دارند که می خواهد تصحیح کند و آیا موارد اضافی وجود دارد یا خیر. اطلاعاتی که وی می خواهد ارائه دهد. [32]

هزینه پناهندگی در ترکیه

سپس گزارش مصاحبه در پایان مصاحبه تهیه می شود و متقاضی آن را امضا می کند و نسخه ای از آن را دریافت می کند. [33] در عمل ، به ویژه در استانهایی مانند سیواس و چانکوری ، یک نسخه از مصاحبه به متقاضیان داده نمی شود. [34]

 تصمیمات باید به صورت کتبی ابلاغ شود. [35] اعلامیه های تصمیمات منفی باید دلایل عینی و دلایل قانونی تصمیم را مشخص کند. هرگاه متقاضی توسط وکیل نمایندگی نداشته باشد ، باید از عواقب قانونی تصمیم گیری و سازوکارهای تجدیدنظر قابل اجرا نیز مطلع شود. بعلاوه ، اعلان کلیه تصمیمات در محدوده LFIP باید به این واقعیت توجه داشته باشد که "اشخاص مورد نظر تبعه خارجی هستند" و دستورالعمل جداگانه ای توسط DGMM صادر می شود تا مشخصات مربوط به نحوه اطلاع رسانی کتبی را ارائه دهد. [36] در عمل ، تصمیمات به زبان ترکی است اما توسط PDMM به زبان متقاضیان ترجمه می شود. [37]

LFIP دو راه حل جداگانه در برابر تصمیمات منفی صادر شده در رویه معمول ارائه می دهد ، یک گزینه تجدیدنظر در رسیدگی به درخواست تجدیدنظر اداری و یک دادخواست تجدیدنظر قضایی. متقاضیان هنگامی که طبق روال عادی با تصمیم منفی توسط DGMM روبرو می شوند ، می توانند: [38]

ظرف 10 روز درخواست تجدیدنظر اداری را در کمیسیون های ارزیابی حمایت از بین الملل (IPEC) انجام دهید و فقط در صورت عدم موفقیت در تجدیدنظر در خواست تجدیدنظر اداری ، درخواست تجدیدنظر قضایی را به دادگاه اداری صالح ارائه دهید. یا
ظرف 30 روز به طور مستقیم درخواست تجدیدنظر قضایی را به دادگاه اداری صالح ارائه دهید.
در عمل ، داروی اخیر اعمال می شود. هر دو نوع درخواست تجدیدنظر اثر تعلیق خودکار دارند. بر اساس LFIP ، متقاضیان به طور کلی مجاز به اقامت در ترکیه تا زمان خاتمه کامل درمان های ارائه شده توسط LFIP در برابر تصمیمات منفی هستند ، [39] مشروط بر این که در بحث حذف و تغذیه مجدد بحث شود