کاخ توپکاپی (به ترکی: Ṭopḳapu Sarāyı) ، در استانبول ، یکی از قدیمی ترین کاخ های تاریخی جهان است. حدود چهار قرن به عنوان محل اصلی اقامت و مقر اداری سلاطین عثمانی خدمت می کرد. در سال 1924 به موزه تبدیل شد.
تاریخ
ساخت کاخ توپکاپی در سال 1459 م ، چند سال پس از فتح قسطنطنیه توسط مهمت فاتح ، آغاز شد. در اصل کاخ جدید نامیده می شد تا آن را از کاخ قدیمی در میدان بیازت متمایز کند. نام 'Topkapi' (به معنی 'دروازه کانن') در قرن نوزدهم ساخته شد.
با گذشت زمان ، این کاخ اهمیت خود را از دست داد زیرا سلاطین حاکم ترجیح می دادند در قصرهای جدیدتر (مانند کاخ دولماباهچه) در امتداد تنگه بسفر بمانند. برخی وظایف مهم در قصر توپکاپی مانند خزانه داری و کتابخانه شاهنشاهی باقی مانده است.
این کاخ در جایی واقع شده است که روزگاری دایره ای باختر بیزانس در شبه جزیره مشرف به شاخ طلایی ، بسفر و دریای مرمره قرار داشته است. مساحت مجموعه کاخ 700،000 متر مربع است. و با پنج کیلومتر دیوار احاطه شده است.
چیدمان
کاخ توپکاپی نمونه کاخ های ترکیه است. عنصر مشخص برنامه آن مجموعه ای از حیاط های باز با درختان برای ایجاد سایه است. هر حیاط یک هدف را دنبال می کند و با درهای باستانی به یکدیگر متصل می شوند. ساختمانهای کاربردی در حاشیه حیاط ها چیده شده اند. طرح کاخ امروز کاملاً متفاوت از زمان ساخت آن است و پس از آن سلطان ها در زمان خود ساختمان ها و ضمائم اضافی ساخته اند.
- ۹۹/۰۹/۰۱